Κρύο. Καιρός για δύο!
Άλλοτε, σε εποχές λογικές, τέτοιες μέρες είχαμε αποχαιρετήσει τις μεγάλες ζέστες και ο καιρός άρχιζε να ψυχραίνει. Φθινόπωρο, τα φύλλα πέφτουν. Θα ερχόταν ο χειμώνας, η πιο νοικοκυρεμένη εποχή του χρόνου. Σε κλείνει σπίτι σου, στο κοινόβιο που έχεις δημιουργήσει με δύο ή περισσότερους συγκατοίκους. Είναι η εστία σου, η θαλπωρή της φωλιάς σου. Είναι αναγκαία η συνύπαρξη, η συνεύρεση και ότι άλλο με πρώτο συνθετικό το συν….. Επειδή οι εύποροι διαθέτουν και άλλα θερμαντικά μέσα, το «Κρύο, καιρός για δύο» είναι μάλλον, συμπέρασμα των φτωχών. Είναι μια αγαπησιάρικη, φυσική λύση. Όμως οι καιροί άλλαξαν. Ο περιορισμός στα σπίτια μας λόγω της επιδημίας (το lockdown ήταν ασφυκτικό), έφερε πολύ κοντά τον έναν με τον άλλον. Τόσο κοντά που ο ένας δεν αντέχει τον άλλον. Εδώ ισχύει πάντα το Δελφικό «Μηδέν άγαν». Και αν μεν το σπίτι είναι μεγάλο, τότε πιάνει ο ένας την μία πτέρυγα και η άλλη, την άλλη. Αν όμως είναι μικρό; Σε ένα δυάρι π.χ. έχει βαρεθή ο ένας τον άλλον, εκνε...