Εκλογές στην Ελλάδα
Προπολεμικά τα καλοκαιρινά βράδυα το αγαπημένο μας θέαμα ήταν ο Καραγκιόζης. Στην Αρβανιτιά (η πιό κοντινή παραλία στην πόλη του Ναυπλίου) είχε στηθή ο Μπερντές και σε ένα επεισόδιο με τον τίτλο «Εκλογές» ο καραγκιοζοπαίχτης χειριζόταν μιά σειρά από σκελετούς που χαρούμενοι κουνούσαν τα μέλη τους τραγουδώντας «Πάω να ψηφίσω, πάω να ψηφίσω». Έτσι έμαθα, από πολύ μικρή, ότι ψηφίζουν και ... οι πεθαμένοι. Αργότερα, στα μικρά χωριά που υπηρετούσαμε ως εκπαιδευτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι ήμαστε μετρημένοι (δεκαετίες του ’50 και τού ΄60) και ψηφίζαμε με χρωματιστά ψηφοδέλτια. Έτσι ψήφιζες όχι αυτό που ήθελες, αλλά αυτό που ... έπρεπε, για να μην έχης περιπέτειες, αφού η ψήφος σου έφερε την υπογραφή σου. Στις εκλογές τού ’61, που αναγνωρίστηκαν παραδόξως και επισήμως ως «εκλογές βίας και νοθείας» στην κωμόπολη που υπηρετούσαμε, ένας συνάδελφός μας, αφού ψήφισε το πρωί στο Γυμνάσιο, όπως όλοι μας, πήγε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Μενίδι, όπου ψήφισε και εκεί και μετά πήγε στις γε...